سارا کِین(۱۹۹۹-۱۹۷۱) Sarah Kane

سارا کِین(۱۹۹۹-۱۹۷۱) Sarah Kane

نمایشنامه‌نویس انگلیسی، متولد ۳ فوریه ۱۹۷۱ در برنتوود.

از سال ۹۱ تا ۹۳ در دانشگاه‌های بریستول و بیرمنگام، تئاتر خواند و طی این دوره چند نمایشنامه را کارگردانی کرد که از آن میان می‌توان به نمایشنامه‌های «خرس» از چخوف و «مکبث» اثر شکسپیر اشاره کرد.

همزمان، سه منولوگ به نام‌های «مونولوگ کمدی»، «Straved» و «آنچه او می‌گوید» نوشت که در بخش جنبی جشنواره ادینبورگ اجرا شدند.

این سه نمایشنامه تاکنون جایی چاپ نشده‌اند و این موضوع از این حکایت دارد که کین دوست نداشت آنها دوباره خوانده یا اجرا شوند.

در آخرین سال دانشجویی، کین اولین ورسیون نمایشنامه «Blasted» را نوشت که اواخر همان سال آن را در جشنواره تئاتر دانشگاهی به روی صحنه برد. این نمایشنامه یک سال بعد چاپ شد و معاقب آن، جیمز مکدونالد آن را در تئاتر رویال کورت لندن به روی صحنه برد. این اجرا بازتاب گسترده‌ای در مطبوعات پایتخت داشت و همین امر باعث شهرت زود هنگام سارا کین شد.

 در سال ۱۹۹۵، کین اولین فیلمنامه خود را نوشت، فیلمنامه کوتاهی که وینسنت اُکانل، فیلمی یازده دقیقه‌ای بر اساس آن ساخت.

یک سال بعد، نمایشنامه «Blasted» به همراه نمایشنامه دیگری به نام «Phaedra’s love » از سوی انتشارات Methuen modern plays لندن منتشر شد. همان سال «Blasted» در آلمان اجرا شد و کین «Phaedra’s love » را در گیت تئاتر لندن به روی صحنه برد.

این دو نمایشنامه به زودی در کشورهای دیگر جهان نظیر ایتالیا و امریکا ترجمه و اجرا شدند و رفته‌رفته، سارا کین در تمام دنیا شناخته شد.

بسیاری از کارشناسان مولفه‌های تئاتر خشونت آنتونن آرتو را در تئاتر او می‌دیدند و او را دنباله‌روی این سبک تئاتری تشخیص می‌دادند.

در سال ۱۹۸۸، کین نمایشنامه «Cleansed» را نوشت که همان سال توسط جیمز مک‌دونالد در لندن کارگردانی شد و روزهای آخر اجرا خود کین یکی از نقش‌های نمایشنامه را بازی کرد. این نمایشنامه نیز ابتدا در ایتالیا و سپس در چند کشور اروپا به روی صحنه رفت.

نمایشنامه بعدی کین «Crave» نام داشت که نویسنده ابتدا آن را با نام مستعار به صورت نمایشنامه‌خوانی اجرا کرد و استقبال گسترده‌ای که از همین خوانش به عمل آمد، او را ترغیب کرد که این اثر را به نام خودش منتشر کند. این نمایشنامه ابتدا در جشنواره ادینبورگ، به کارگردانی ویکی فوترسون اجرا شد و تحسین منتقدان تئاتر را برانگیخت.

اجرای عمومی  «Crave» در تئاتر رویال کورت لندن بود و متعاقب آن تورهایی در آلمان، هلند، ایرلتد و ایتالیا داشت. در بعضی از این اجراها خود کانه، بازی یکی از نقش‌ها را به عهده می‌گرفت. این نمایشنامه نیز به چند زبان دنیا ترجمه شد و به همراه دیگر نمایشنامه‌های سارا کین، بارها در کشورهای مختلف به اجرا درآمد.

در ۲۰ فوریه ۱۹۹۹، سارا کین، در اوج شهرت، در لندن خودکشی کرد. یک سال بعد نمایشنامه آخر او، «۴.۴۸Psychosis»، توسط انتشارات Methuen Drama، ناشر تمام آثار کین، منتشر شد و همان سال جیمز مک‌دونالد آن را در کورت رویال لندن به روی صحنه برد. در سال‌های اخیر آثار سارا کین مورد اقبال جهانی قرار گرفته‌اند و کارگردان‌های زیادی در تمام نقاط جهان، آثار او را به اجرا درآورده‌اند. او یکی از ده نمایشنامه‌نویس برتر دنیاست که آثارش به بیش از سی زبان ترجمه شده است و در معتبرترین تئاترهای دنیا به روی صحنه رفته‌اند.

تئاتر سارا کین، از بسیاری جهات به تئاتر آنتونن آرتو شباهت دارد.

زبان تند و خشن آثار او که در آغاز نمایش برای تماشاگر غیرقابل درک است و همچنین تمایل نمایشنامه‌نویس برای آفریدن فرم‌های تازه‌ای برای تئاتر، یادآور تئاتر آرتو است. همچنین سرنوشت تراژیک این دو نمایشنامه‌نویس و رنج‌های روانی‌‌شان که باعث مرگ زودهنگام آنها شد، در نزدیکی‌شان به یکدیگر بی‌تاثیر نیست. برای آرتو، تئاتر تنها وسیله بیان ناراحتی‌های شدید ذهنی‌‌اش بود. او در یکی از نامه‌هایش کلماتی را می‌نویسد که می‌توانند کلمات سارا کین هم باشند: «زندگی ذهنی من، تمام تردیدهای حقیر و یقین‌های بی‌چون‌وچرا را که با کلماتی روشن و منسجم بیان می‌شوند، پشت‌سر گذاشته است. و ضعف‌های من ساختاری بسیار لرزان دارند و از پیوستگی خوبی برخوردار نیستند.»

  ترجمه اصغر نوری منبع: http://asnouri.blogfa.com/post-52.aspx