نویسنده: sepandar

همیشه دوست داشتم ابر باشم . . . . .. چون ابر انقدر شهامت داره که هر وقت دلش میگیره جلوی همه گریه کنه

تلنگر کوچکیست باران … . . . . وقتی فراموش میکنیم آسمان کجاست

ﻫﺮ ﻭقت ﺩﻟﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻣﯿﺮﻡ ﺳﺮ ﭘﯿﺎﻧﻮﻡ . . . . ﺑﻌﺪﺵ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ من که اصن ﭘﯿﺎﻧﻮ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻡ ﺭﻭ ﻣﯿﺰ ﺿﺮﺏ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ !

یک هفته پشت سر گذشت   از اول هفته که به خاطر جشنواره بسیج و نمایش روی بال فرشته ها به کرمان عزیمت کردیم آغاز