نویسنده: sepandar

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند وان که این کار ندانست در انکار بماند اگر از پرده برون شد دل من عیب

یه پنکه انگلیسی که آویزون ِ از زمینو آسمون ِ آبُدان موج مونه گرفته لا به لا ابرا گیر دادُم به خودم تا آفتاب بتون

می‌دانم حالا سالهاست که دیگر هیچ نامه‌ای به مقصد نمی‌رسد حالا بعد از آن همه سال، آن همه دوری آن همه صبوری من دیدم از

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم اصلا به تو افتاده مسیرم که بمیرم یک قطره آبم که در اندیشه دریا افتادم و باید